Μετά από πολλές περιπέτειες και σε πείσμα των καιρών, μια αλλιώτικη σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της.
Λόγω των μέτρων που έχουν ληφθεί για τον περιορισμό της διασποράς της λοίμωξης που προκαλεί ο νέος κορωνοϊός και του περιορισμένου χρόνου λειτουργίας των σχολείων υπήρξε αρχικά απογοήτευση για το γεγονός ότι δε θα μπορούσαμε να αποχαιρετήσουμε τα "εκτάκια" μας όπως έπρεπε.
Επιπλέον, η αποφοίτηση των παιδιών της ΣΤ Δημοτικού συνέπεσε με την συνταξιοδότηση του δασκάλου τους και αγαπημένου μας συναδέλφου, Ξηρού Κωνσταντίνου.
Αυτά τα δύο γεγονότα δε θα μπορούσαν παρά να αποτελέσουν αφορμή για μια λιτή αλλά συγκινητική τελετή αποχαιρετισμού που οργανώθηκε σε κλίμα συνεργασίας εκπαιδευτικών, μαθητών της ΣΤ΄ και Συλλόγου Γονέων-Κηδεμόνων.
Μετά από έξι ολόκληρα χρόνια στο δημοτικό, οι μαθητές της Έκτης, έχοντας στις αποσκευές τους όλες τις εμπειρίες που απέκτησαν, όλες τις γνώσεις και τα βιώματα, όλες τις αξίες που διδάχθηκαν είναι έτοιμοι πια να προχωρήσουν στο Γυμνάσιο, στο επόμενο βήμα προς την ενηλικίωση και την ωριμότητα. Κανείς δε θα ξεχάσει τη ζωντάνια αυτής της τάξης, τη δυναμική της, την ομαδικότητά της, το ταμπεραμέντο καθενός από τα ξεχωριστά παιδιά μας!
Οι μαθητές είχαν ετοιμάσει αποχαιρετιστήριο λόγο και ποιήματα για τη λήξη της σχολικής χρονιάς, κάνοντάς μας την έκπληξη για άλλη μια φορά με την οργανωτικότητά τους, αλλά και τον αυθορμητισμό τους. Ο Σύλλογος Γονέων μοίρασε τα απαραίτητα για να ανέβει η διάθεση αναμνηστικά δώρα, μπλουζάκια και καπέλα στα παιδιά καθώς και ένα ξεχωριστό δώρο για το δάσκαλο της τάξης,κ. Ξηρό.
Έξι χρόνια αναμνήσεων για τους μαθητές, τριανταπέντε για το δάσκαλό τους ήταν αρκετά ώστε να φορτίσουν συναισθηματικά την ατμόσφαιρα και να συνειδητοποιήσουμε την ευτυχή συγκυρία, ο Ιούνιος του 2020 να σηματοδοτεί μία νέα αρχή και για το δάσκαλο, και για τους μαθητές του.
Έπειτα από μια ολόκληρη ζωή πίσω από την έδρα, έφτασε η στιγμή για τον αγαπημένο μας συνάδελφο να γυρίσει σελίδα. Μετά από πολυετή προσφορά στο χώρο της εκπαίδευσης έφτασε η ώρα να απολαύσει τους καρπούς των προσπαθειών του. Εξάλλου πολλοί από τους μαθητές του, έχουν ήδη γίνει γονείς και μεταφέρουν τις γνώσεις και τη σοφία του δασκάλου τους στα δικά τους παιδιά. Αυτό είναι και η καλύτερη αμοιβή για τον εκπαιδευτικό, ο μαθητής να κουβαλάει ένα μικρό κομμάτι από τους δασκάλους που αγάπησε στην ψυχή του.
Το απόγευμα της ίδιας μέρας ακολούθησε δεξίωση που παρέθεσε ο Σύλλογος Γονέων με νέα αναμνηστικά και εκπλήξεις για τους τελειόφοιτους. Η ημέρα έκλεισε με μια υπόσχεση που έδωσαν όλοι ο ένας στον άλλον να βρεθούν ξανά ύστερα από χρόνια στα ίδια μέρη, εκεί που θα νιώθουν για πάντα παιδιά, στο σχολείο τους.
Σας ευχόμαστε καλή συνέχεια!
